FAKTA:

Opprettet: 2005
Areal: 545,2 km2

Folgefonna er landets tredje største isbre. Heile naturmiljøet kring Folgefonna er prega av nærleiken til ei stor iskappe. Vassdraga er talrike og ville, og mange innsjøar og elver har farge som vitnar om sterk påverknad av brevatn. Det vakre landskapet kan måle seg med det ypperste i Europa. Det er nettopp her vi frå 1600-talet av har hatt Noregs einaste baroni, Rosendal. 

PLANTELIV:

Store kontraster

Storparten av fjellområda har ein relativt artsfattig flora, fordi sure bergartar dominerer og vekstsesongen er kort. Nøysame artar som rabbesiv, musøyre og stivstorr er utbreidde på den skrinne jorda. Moselyng, jøkelstorr og snøull er spesialistar på å takle dei ekstreme snøforholda, dei kan vekse heilt inn til brekanten. 

På steile berg i overkant av rasmarkene finst dekorative planter som gulsildre, raudsildre, fjellsmelle og svarttopp. Reinrose veks enkelte stader, m.a. ved Skjeggesnuten og Sauanuten. Dei to fjella har kalkhaldig berggrunn og er botaniske oasar  med ein rik fjellflora. 

Søterot stiller ikkje store krav til jordsmonnet, og den er stadvis vanleg i fjellskogen og i lågare del av snaufjellet. Fjellvandrarar legg merke til den store og staselege søterota. Også bergfrue er litt av eit syn når ho veks i hundretal med store kvite blomeklasar. Ingen andre planter er så godt tilpassa dei steile fjellveggene omkring Folgefonna.

På vestsida av Folgefonna og nedover i dalførene er nedbøren høg, og det gjør at du finner mange planter som trives best i fuktig klima. Sjølv den ekstremt vestlege hinnebregna veks så langt aust som til Furebergfossen på grunn av det konstant våte lokalklimaet i drevet frå fossen. Kystplanter som revebjelle, rome, klokkelyng, bjønnkam, smørtelg og storfrytle set eit preg på vegetasjonen frå fjorden og opp mot skoggrensa.